Vandaag ben ik precies 40 weken zwanger. Tot nu toe is alles nog rustig. Onze dochter Tess werd met 41 weken geboren, dus we zullen zien hoe lang ik nog met de dikke buik rondloop.
Ik kan wel zeggen dat ik trots ben op mezelf en mijn lichaam. Trots op hoe ik de afgelopen negen maanden heb volbracht. Ik heb een zwangerschap in FLOW mogen meemaken. Hoewel deze nog niet ten einde is deel ik wel graag de dingen die ervoor hebben gezorgd dat ik deze FLOW heb ervaren.
Dit heeft hiervoor gezorgd
- De zwangerschap ben ik fit gestart. Veel fitter dan de eerste. Ik voelde me vanaf het begin sterk, vol energie en power. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik gedurende de zwangerschap wonderbaarlijk snel herstelde van klachten zoals een blaasontsteking en een overbelaste spier. Ik weet nu ook dat ik altijd op mijn lichaam kan vertrouwen
- Ik heb goed naar mijn lichaam geluisterd. Op een gegeven moment liet een bepaalde spiergroep me in de steek, de controle was weg. Dit was voor mij een teken dat het tijd werd om de controle over bepaalde dingen los te laten. Ik heb toen bijvoorbeeld tijdelijk mijn business traject wat ik volg stopgezet. Dat gaf de rust en ruimte die ik nodig had. Na mijn verlof wordt dit weer opgestart;
- Sinds twee jaar eet ik dagelijks natuurlijke capsules met 30 verschillende zongerijpte groente en fruit. Ik weet zeker dat dit bij deze zwangerschap heeft geholpen. Zo heb ik de hele tijd mijn bloeddruk perfect onder controle gehouden en had ik telkens veel energie. En dat terwijl de bloeddruk bij de eerste zwangerschap vaak veel te hoog was en mijn energie ver weg was;
- Naast de capsules die ik neem let ik op mijn voeding en drink ik voldoende water. Mijn voeding bestaat uit weinig geraffineerde suikers en ik kan wel zeggen dat ik minimaal 3,5 tot vier liter water op een dag drink. Voldoende om mijn lichaam dagelijks te reinigen;
- Tot ongeveer de 30e week van mijn zwangerschap was ik erg actief met wandelingen, fietsen, de hometrainer en paardrijden. Dit heeft me sterk gehouden en gaf me de juiste energie. Daarna heb ik dit door een overbelaste spier wel moeten afbouwen maar ik heb ervoor gezorgd dat ik tot het einde dagelijks een ronde heb gelopen en/of gefietst. Niet zo lang als ik gewend ben maar dit zorgde wel voor rust, de juiste fitheid en ontspanning;
- Ik leef in vertrouwen. Vertrouwen dat alles goed komt. Ik heb, in tegenstelling tot de eerste zwangerschap, geen moment van angst gehad of alles wel goed gaat komen. Het komt zoals het komt en ik ben ervan overtuigd dat we krijgen wat we verdienen;
- De laatste weken heb ik elke dag een middagdutje gedaan, Vaak samen met Tess. Maar soms had ik het eerder op de dag nodig. Dan bracht ik Tess even weg zodat ik wel aan mijn rust toekwam. Dit hield me scherp en zorgde dat ik dagelijks een moment van rust had.
Ik en dochter Tess (2 jaar)
Op naar de bevalling
Nu leven we toe naar de bevalling die met de dag dichterbij komt. We worden ook steeds nieuwsgieriger. Wat wordt het (nee, we weten het echt niet), hoe gaat het eruit zien en hoe reageert Tess. Een veel gestelde vraag nu is of ik tegen de bevalling op kijk.
Eerlijk? Nee. Ik zie het als iets wat mij weer gigantisch doet groeien. Een gebeurtenis die mij sterker maakt. Een stap uit de comfortzone voor weer een verdieping hoger. Het zal pijn doen en natuurlijk heb ik spanning, maar juist daar zit de groei.
Het blijft toch bijzonder dat ik een nieuw leven mag geven. Dat er negen maanden een hartje in mij geklopt heeft wat straks geboren gaat worden.
Misschien helpt het dat ik ongeveer weet wat me te wachten staat. Maar elke bevalling is weer anders. Twee jaar terug heb ik zonder pijnbestrijding en alleen een infuus voor weeën opwekkers een meisje van ruim 4600 gram op de wereld gezet. Dat gaf al zoveel power en inzichten. Op naar dit avontuur.
Ben je benieuwd wanneer ik beval en hoe het kindje er uit gaat zien? Volg me via Instagram en/of Facebook. Daar hou ik je op de hoogte.